Fier

Het leven is donker
het leven is licht
het leven is prachtig
en soms geen gezicht

Verbinding verbroken
geen koffie geen thee
geen knuffels geen kussen
valt tegen niet mee

Zoek steun op de tast
hou vast in bange dagen
op eigen benen wiebelen
samen sterk verdragen

Zonlicht van lente
wakkert aan levenslust
gidst ons uit de schemering
recht, op groei toegerust

Advertentie

Universele taal

Net als de liefde, spreken ook bloemen een universele taal. Zo bekeken is het op dit moment een gekakel van jewelste in de poldertuin in Anna Paulowna. De in de herfst geplante bloembollen staan deze dagen uitbundig te bloeien in de meest uiteenlopende kleuren: Klein Keukenhof straalt!

Afgelopen zaterdag is de tuin officieel geopend, op zondagmiddag opende de Stichting Kunst en Cultuur uit Anna Paulowna er de inmiddels traditionele gedichtenroute. Van in totaal vijfenzeventig inzendingen, heeft de jury twintig gedichten uitgekozen die langs de schelpenpaden zijn geplaatst. Met de andere negentien gelukkigen, was ik uitgenodigd om de feestelijke opening bij te wonen.

Onder rode partytenten stonden de drankjes klaar voor de dichters en belangstellenden, alle gedichten waren aan de rand van het tentdoek geknijperd, zodat iedereen op zijn gemak alle inzendingen op ooghoogte kon lezen.

Na het welkomstwoord maakten wij, met iedereen die zin had in een wandeling, een rondgang langs gekleurde tulpen-, narcissen-, en hyacintenperken en hielden stil bij ieder gedicht. De meeste inzenders droegen hun gedicht voor in de voorjaarszon. Ook ik durfde het aan met mijn gedicht: Het is niet niets. Vooral de kinderen die hun gedicht voordroegen, glommen van trots. En opa en oma glommen mee. Het was jammer dat de jonge dichters bijna niet te verstaan waren, maar dat kon hun pret niet drukken.

De bloemen bloeien nog een paar weken, de gedichten zullen de hele zomer in de poldertuin blijven staan. Dus als u naast taal vooral van bloemen houdt, kunt u beter vaart maken… Hup, de tuin in! Het is een pracht.

Deze foto is gemaakt in het kader van de #PHOT Photo On Tuesday, een blogexperiment van Karin Ramaker. Een vrije foto: een zelfgemaakte foto, thema met of zonder begeleidende tekst, maar wel mét een titel.

RAMP

Wassend water overweldigt
Angstaanjagend ontembare waterwolf
Tranen gierend verzwolgen
Emoties golven
Ratio laveert intuïtief
Slagvaardigheid drijft boven
Nachtmerries stampvoeten als
Olifanten door de versplinterde porseleinkast
Onder het blikken zolderdak gezeten voel ik
De schokken van moeders wanhopig verdriet

Foto uit de beeldbank van Museum Oud Anna Paulowna

Te voet langs de Gedichtenrout(e)

Wauw. Vereerd met een plekje langs de Gedichtenroute in de mooiste tuin van de Polder!

De heren vrijwilligers van de Poldertuin hebben er weer voor gezorgd dat de gemeente ook dit voorjaar weer een prachtig visitekaartje kan afgeven van Hollands Kroon. De stichting Kunst en Cultuur Anna Paulowna heeft met de schrijfwedstrijd de tuin van mooie gedichten voorzien.

Ik vind het uiteraard bijzonder en leuk dat mijn gedicht Goud tussen de bloeiende bollen staat. Maar alle andere gedichten vind ik ook zó bijzonder. Mooi,  grappig of juist woorden om wat langer bij stil te staan.

Dus als je even gelegenheid hebt op een droge dag: loop, kijk, ruik en léés een rondje Poldertuin!