Strategisch vissen

Er wordt vandaag gehengeld. Niet naar complimenten of naar steun in de coalitie, niet naar subsidies of lastenverlagingen. Nee, de lijsttrekkers hengelen rond de Hofvijver. Gewapend met een bamboehengel en een sneetje knip-wit nemen de heren hun plaatsen in.
Het lot heeft bepaald dat Wilders links zit, Jesse vist op rechts. Henk aast op de stoel van Mark. Alexander heeft er een zware dobber aan, zwijgzaam naar de kringetjes in het wateroppervlak te kijken. Buma vangt bot als hij fluisterend een visje uitgooit bij Gert-Jan. Waar blijft Marianne?

Er heerst een ongekende rust.

Aanvankelijk was Emile faliekant tegen deze vorm van volksvermaak maar moet, na het tellen van de vissen, toegeven dat hij het vissersdebat als zeer plezierig heeft ervaren.

Advertentie

Sores

Sinds m’n dochter in Kleine Max’ hompetent werkt, heb ik heel wat gajes over de vloer gehad. Zolang ze maar van het houtje waren, vond mijn Arie het prima. Maar vaak hield ik m’n hart vast. Ik heb van alles zien langskomen: blitskikkers, klotenklappers, dallesdekkers, kaaljakkers… Ach, ja… Koen, dat was een leukerd. Geinponem eerste klas. Maar de rest!
De ergste was Lowie, een geheimschrijver van heb ik jou daar. Geen idee van zijn schore, maar hij zat goed in de slappe was. Aangekleed gaat uit, weet je wel. Totdat bleek dat mijn meissie een blinde passagier had.
“Die bijrijder kan niet van mij zijn. Ik ben zoon van een Friese staartklok!”, jankte die miesgasser.
Eén wip, twee keer genaaid ……

Hop paardje hop

Iedere woensdagmiddag, na de zwemles, stond Rick bij het fietsenrek om hem te griepen. Hij gaf Frankie flink op z’n tokes. Al fietsend droogde Frankie zijn tranen. Het werd tijd om die plegiskop op zijn zielement te geven!
Met zijn vader keek hij naar The Godfather. Zijn moeder vond die films niks voor Frankie, maar pa zei dat zij er geen sjoege van had. De praktijken van de familie Corleone spraken tot Frankies verbeelding.

Na een kwartiertje struinen op zolder had hij gevonden wat hij zocht. Hij brak het hoofd van de stok en nam de benenwagen naar Ricks huis.

Juf werd gallish toen Rick, op donderdagochtend in de kring, vertelde dat hij op zijn hoofdkussen een paardenhoofd had gevonden.

Met deze 120w heb ik het, met nog 21 andere inzenders, tot de shortlist van de ‘schrijfwedstrijd misdaad’ geschopt. Tikkeltje trots!

Veel van niets

De deurwaarder beukte de deur met zijn linkerschouder open. Zijn blik ging rond in de overvolle kamer en tegelijkertijd veegde hij de afgebladderde verfresten van zijn colbert. Midden in de kamer stond mevrouw Block, strijdbaar als altijd, tussen alle schatten die zij en haar man hadden verzameld. Ontelbare opgezette vogels, edelstenen, waaiers van ivoor. Er was geen doorkomen aan.

“Goedemorgen mevrouw, we zijn hie ….”

“Niks ervan, hou maar op. Ik ga nergens heen!”

“Mevrouw dit kan zo niet langer, uw gezondheid is in het geding en bovendien heeft u een betalingsachterstand bij de Woningbouwvereniging. Wij komen een deel van uw goederen in beslag nemen.”

“Om de dooie dood niet, jullie blijven van mijn spullen af. Dat heb ik Cor beloofd.”

Dora’s bril

Zij trad in dienst, toen van het winkelen ‘een dagje uit’ werd gemaakt. In het warenhuis kwam er, naast het doen van boodschappen, behoefte aan een ruimte om tussen het winkelen door dé boodschap te kunnen doen.
Het verbouwen van het personeelstoilet op de vijfde verdieping bleek een schot in de roos. Vanwege de hygiëne die zij in haar toiletten nastreefde, werd Dora wereldberoemd in de stad. Daarom wachtte iedereen in een gestaag groeiende rij, ondanks hoge nood, rustig op zijn beurt.

In haar dertigjarige carrière is zij weinig innovatief geweest. Toch mag haar bekendste wapenfeit in de toiletbusiness hier niet onvermeld blijven: Twintig jaar geleden al, was zij de eerste toiletjuffrouw met een gendertoilet. Dora had er kijk op.

Schrijfthema op 120W: wapenfeit