Nog even

Zwalkend tussen licht en
duister tussen wat te
willen en te zijn

In gedachten in het
lentegroen van het jonge
bos eet een broodje

naast een zwam de
eekhoorn knort je deelt
met hem jouw brood
en gedachten zijn staart
krult sierlijk als hij
schijnbaar gewichtsloos de majestueuze

eikenboom omhoog rent
een zonnestraal
een merel
een schaduwspel van jonge blaadjes

Je blijft nog even


Advertentie

Geef een reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s