Zaaien en oogsten
warmte en water
groeien en bloeien
donker en dag
Veilige haven
rotsvast vertrouwen
vallen en opstaan
tranen en lach
Een steun in de rug
net voor het vallen
in onschuld proberen
ruimte voor groei
Stormen in stilte
denken in drukte
maken in ruimte
stralen in bloei
Hier ben je
uniek
In het oog van de storm
Alle pijlen op jou gericht
geschoten
Dichte mist ontneemt
het zicht
de stilte raast
het onbekende jaagt
Rust is ver, rumoer
alom
Hier ben je
Wanhopig zoekend
naar steun en klaarte
Een gids die jou leidt naar
helderheid
Een warme knuffel biedt
troost, een vlucht
naar vroeger in het nu
Zoete herinneringen
Een houvast
in bange dagen
Zwemles
moest van mama
Twee keer in de week
snel uit school bij papa
achterop de fiets
Morgen mag ik meedoen
In de E-tjes speelt
mijn grote broer
Iedere zaterdagmorgen
sta ik met papa naar hem
te kijken en soms te bibberen
Morgen mag ik meedoen
Afzwemmen
mocht van meester
Potloodsprong en
door het gat
Op zaterdagmiddag met muziek
in het bad heb ik mijn diploma gekregen
Morgen mag ik meedoen
Taart en limonade
meegebracht door oma
Feest in onze achtertuin
Ik kreeg scheenbeschermers en
de goede kleur sokken
Morgen mag ik meedoen
Trainen
mee met Pieter
Ik kan al lang al kappen
en koppen doe ik ook
Van papa moet ik uitkijken
voor de verdediger z’n noppen
Morgen mag ik meedoen
Ik ga slapen
welterusten beer
Met mijn nieuwe noppenschoenen
naast mijn bed
Ze geven bijna licht
had mama in de winkel gezegd
Morgen mag ik meedoen
Klimop klautert
Confisqueert
met speels gemak de
corpulente conifeer
Voluptueuze vlinderstruik
fladdert de
brede berk
voorlangs
Ongehoorzaam onkruid
kruist het pad
van niet-zo-vlijtige-lies
Spaanse vergeet-margrietje
pakt uitgeblust
haar valies
Hoeveel cliënten hij in het verzorgingshuis had verzorgd? Geen flauw idee. Wel weet hij, dat geen van zijn vorige banen hem meer voldoening had gegeven dan zijn huidige.
De schuifdeuren openen automatisch. “Showtime”, denkt en glimlacht hij ook vandaag, op de meterslange schoonloopmat.
Vanmiddag hangt hij zijn uniform aan de wilgen. Blijdschap over de toekomst die hem en zijn Anne toelacht, verdriet over het afscheid van zijn collega’s, de cliënten en hun families. Hij zal ze missen.
In zijn speech tijdens de afscheidsreceptie bedankt de directeur Jack voor zijn inzet:
“Ik heb geprobeerd alle cliënten, die jij verzorgd hebt, te tellen. Dat is na vijfendertig dienstjaren niet te doen! Daarom, lieve mensen: Hulde aan onze ‘veelpleger’, Jack bedankt voor alles!”
Alice's Wonderland 