Het belooft een tropische dag te worden. Om de warmte voor te blijven loop ik mijn dagelijkse rondje (voor mijn doen, tijd is een relatief begrip 😉 ) op tijd in de ochtend. Even na achten is het druk op straat met kinderen die, soms samen met hun vader of moeder, op weg zijn naar de basisschool.
Broertje en zusje snellen op hun step (die griezelige met kleine wieltjes, die naar mijn idee ieder moment in een kier tussen de tegels vast kunnen komen te zitten, brrr) over de stoep. Een blond kereltje komt slippend op zijn mountainbike tot stilstand voor de haaientanden, ongeduldig omkijkend of zijn moeder en kleine zusje al een beetje opschieten. Twee zusjes met de tas op hun rug gaan keuvelend voorbij. Ouders op met schooltassen behangen fietsen, kinderzitje-voor en kinderzitje-achter, een enkeling op een bakfiets.
Bij het kruispunt is het voor alle partijen zaak goed op te letten. Het is duidelijk dat deze route dagelijks wordt afgelegd en dat de jonge fietsers stukje bij beetje worden opgeleid tot volleerde verkeersdeelnemers. “Kunnen we oversteken?”, “Ja, nu kan het!”, “Ho even, die auto mag eerst!” en meer van dit soort aanwijzingen hoor ik door de warme lucht dwarrelen. Op verschillende toonhoogtes en volumes.
En ik herken die stressmomentjes voor vaders en moeders al te goed: ik voelde me soms net als de vlaggetjes die aan sommige kinderfietsen zijn vastgemaakt: je wappert achter de feiten én kinderen aan. Want als zij de pedalen eenmaal hebben gevonden, gaan ze er vaak vol gas vandoor. En als er dan nog een driewielende dochter naast je fietst (die zich een slag in de rondte trapt om die kleine wieltjes te laten draaien), hoop je maar dat andere ouders de zorgen bij het kruispunt even van je overnemen. En gelukkig werkt dat ook zo. In kleine stappen loslaten, met een beetje hulp van medestanders.
De stijlprijs van deze ‘ochtendspits’ gaat zonder twijfel naar het meisje dat mij tegemoet komt fietsen: vlak voor het kruispunt steekt zij netjes haar linkerhand uit, om daarna zelfverzekerd de bocht naar rechts te maken.
De cursus ís begonnen, er moeten alleen nog een paar puntjes op de i worden gezet.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.